Parafie, księża i zakony w powiecie buskim w latach 1939-1945

W 1939 roku diecezja kielecka liczyła 237 parafii w 24 dekanatach. W diecezji pracowało duszpastersko 371 kapłanów, 36 zakonników, 334 siostry zakonne. Liczba wiernych wynosiła ok. 870 tysięcy. Przeważała ludność rolnicza i parafie wiejskie.

Ryc. Mapa diecezji kieleckiej z podziałem na wikariaty generalne1.

Na początku 1946 w diecezji kieleckiej były 23 dekanaty, 236 parafii i 14 ich filii, 227 kaplic, 5 klasztorów i domów zakonnych męskich z 25 zakonnikami, 46 klasztorów i domów zakonnych żeńskich z 13 różnych zgromadzeń z 325 zakonnicami, 333 kapłanów pracujących w duszpasterstwie na ogólną liczbę w diecezji 403. Liczba katolików w diecezji kieleckiej zmniejszyła się na skutek działań wojennych i eksterminacyjnej polityki okupanta do ok. 854 tysięcy2.

Dekanaty i parafie

W granicach powiatu buskiego w latach 1939-1945 znajdowało się 49 parafii sześciu dekanatów diecezji kieleckiej – chmielnickiego (10), pacanowskiego (9), pińczowskiego (9), stopnickiego (9), skalbmierskiego (2) i wiślickiego (10) – oraz 5 parafii dekanatu staszowskiego diecezji sandomierskiej3

Dekanat chmielnicki
Dziekani: ks. Bogumił Bittner (1926-1942), ks. Witold Rok (1942-1953)
Parafie: Chmielnik, Drugnia, Gnojno, Lisów, Pierzchnica, Piotrkowice, Potok, Sędziejowice, Szaniec, Szydłów
Katolików w dekanacie chmielnickim w 1939 r. 47084; w 1946 r. – 45857. Najwięcej ubyło wiernych w parafiach: Lisów (327 osób / 6%), Szaniec, (548 osób / 9%) Szydłów (1296 osób / 23%), natomiast w parafii Chmielnik przybyło 1368 wiernych (przyrost o 19 %).

Dekanat pacanowski
Dziekan: ks. Adam Adamek (1919-1958)
Parafie: Biechów, Nowy Korczyn, Ostrowce, Pacanów, Piasek Wielki, Solec Zdrój, Strożyska, Świniary, Zborówek.
Katolików w dekanacie w 1939 r. 31446; w 1946 r. 29895. Najwięcej ubyło wiernych w parafiach: Pacanów (942 osoby / 14,6 %), Biechów (657 osób / 17,8 %), Piasek Wlk. (225 osób / 14,9 %).

Dekanat pińczowski
Dziekani: ks. Stanisław Wiśniewski (1939-1940), ks. Roman Zelek (1940-1944), ks. Antoni Gębka (od 1944 r.)
Parafie: Bogucice, Chroberz, Góry, Kije, Krzyżanowice, Michałów, Młodzawy, Pińczów, Zagość i położona poza powiatem buskim parafia: Wrocieryż.
Katolików w dekanacie w 1939 r.  35218; w 1946 r. 34192. Najwięcej ubyło wiernych w parafiach: Góry (537 osób / 16,3 %), Młodzawy (352 osoby / 10 %), Wrocieryż (319 osób / 9,5 %), natomiast w parafii Zagość przybyło 683 wiernych (przyrost o 28,6 %).

Dekanat skalbmierski
Dziekan: ks. Józef Kyzioł (od 1933 r.)
Parafie: Stradów, Wolica i położone poza powiatem buskim parafie: Czarnocin, Działoszyce, Dzierążnia, Małoszów, Pałecznica, Sancygniów.
Katolików w dekanacie 32664 – wg Katalogu duchowieństwa i probostw diecezji kieleckiej za rok 1940-1941.

Dekanat staszowski (diecezja sandomierska)
Dziekan: ks. Ignacy Kwaśniak (1937-1955)
Parafie: Beszowa, Koniemłoty, Kotuszów, Kurozwęki, Szczebrzusz i położone poza powiatem buskim parafie: Bogoria, Kiełczyna, Połaniec, Rytwiany, Staszów, Strzegom, Szczeglice, Wiśniowa.
Katolików w dekanacie w 1939 r. 45558, w 1946 r. – 45137.

Dekanat stopnicki
Dziekani: ks. Antoni Kuczyński (1939-1945), ks. Adam Molisak – od 1945 r. dziekan nowo utworzonego dekanatu buskiego.
Parafie: Balice, Busko-Zdrój, Dobrowoda, Janina, Kargów, Oleśnica, Stopnica, Szczaworyż, Tuczępy.
Katolików w dekanacie w 1939 r. było 43564; w 1946 r. 40942. Najwięcej ubyło wiernych w parafiach: Kargów (867 osób / 32,1 %), Janina (667 osób / 11,7 %), Stopnica (956 osób / 11 %), natomiast w parafii Busko przybyło 258 wiernych (przyrost o 3,3 %).

Dekanat wiślicki
Dziekan: ks. Paweł Wołoszyn – przez cały okres okupacji 1939-1945
Parafie: Chotel Czerwony, Jurków, Pełczyska, Wiślica, i położone poza powiatem buskim parafie: Kocina, Korczyn Stary, Książ Wielki, Opatowiec, Probołowice, Rogów, Sokolina.
Katolików w dekanacie było 23103 – wg Katalogu duchowieństwa i probostw diecezji kieleckiej za rok 1940-1941.

Przypisy

  1. Wikariuszem generalnym w kieleckiej Kurii Diecezjalnej w latach 1938-1942 był ks. Franciszek Sonik. Po nim funkcję tę pełnił od czerwca 1942 r. pochodzący z diecezji lubelskiej ksiądz dr kan. Piotr Kałwa, który powrócił do Lublina w sierpniu 1945 r. Na czas wojny, dla wsparcia stałego wikariatu generalnego, biskup Czesław Kaczmarek powołał przejściowo sześciu wikariuszy generalnych (rejonowych) na terenie diecezji: (1) ks. dr Adam Molisak; dekanaty Chmielnik, Pacanów i Stopnica (2) ks. prał. J. Marchewka; dekanaty Miechów, Proszowice, Słomniki (3) ks. mgr Edward Gielniewski; dekanaty Kazimierza Wielka, Skalbmierz, Wiślica (4) ks. kan. Stanisław Borowiecki; dekanaty Małogoszcz, Szczekociny, Włoszczowa, Irządze (5) ks. Edmund Skowera; dekanaty Wolbrom, Pilica, Sułoszowa (6) proboszcz parafii Olkusz, a po jego śmierci proboszcz parafii Ogrodzieniec – właściwy dla części diecezji włączonej do III Rzeszy. Do Ordynariatu Biskupiego należały dekanaty: Kielce, Bodzentyn, Daleszyce, Jędrzejów, Piekoszów, Pińczów i Sędziszów. Katalog duchowieństwa Diecezji Kieleckiej na Rok Pański 1944, Kielce 1944; Katalog duchowieństwa Diecezji Kieleckiej na Rok Pański 1945. W czasie wojny światowej. Kielce 1945 (z tego katalogu pochodzi mapa diecezji kieleckiej); Por.: Marian Paulewicz, Diecezja kielecka [w:] Życie religijne w Polsce pod okupacją hitlerowską 1939-1945, praca zbiorowa pod red. Zygmunta Zielińskiego, Warszawa 1982, s. 234.
  2. Ks. Tomasz Wróbel, Zarys historii diecezji kieleckiej. Kielecki Przegląd Diecezjalny, R. 58, 1982, nr 5, s. 230.
  3. Miejscowości przynależne do poszczególnych parafii na podstawie schematyzmów diecezji kieleckiej 1939, 1940/1941 i 1946 oraz na podstawie pism wójtów gmin powiatu buskiego do niemieckiego starosty w Busku z lutego 1941 roku. AIPN GK 639/12, k. 8-15, 18, 22-24, 27-28, 32-33, 35, 37-38, 40 ,42, 44-45, 47-49, 51-53, 55-57, 61-62, 66, 68-70. Miejscowości przynależne do pięciu parafii diecezji sandomierskiej na podstawie schematyzmów tej diecezji; Mapy poszczególnych parafii, umieszczone w ich opisach, są fragmentami Mapy Diecezji Kieleckiej, wykonanej w 1890 r. na podkładzie mapy K.u.K. ‘Lazarus’, skala 1:200.000. Źródło: Portal internetowy Andreovia.pl. Archiwum Społeczne Historii Ziemi Jędrzejowskiej. Dostęp: grudzień 2021.